Evren benim göbek adım.
Göbeğimin içinde kocaman bi adım.
gagarin kadar ciddi,
tick kadar sersem.
Utancımdan yerlerde sürünsemde, papatyalar acar kalbimde.
Her yaprağı karısır gokyuzune.
Farkettiğin teksey, sonsuz gorunen gokyuzunun koseye sıkışmış yalnızlığıdır.
Hiçbirşey kocaman değildir, bu yüzden herşey kaybolabilir .
Korktukların başına gelir. Başına gelen herşey senin bir parcan olur.
Başı bozuk tavırların, tamirci çıragının maskarasıdır artık.
Bunun sebebi sensindir.
Sevgilinin de dediği gibi; senden daha önemli hiçbirşey yoktur.
Meydanlarda bagırman bosunadır o yuzden.
Dar ağacı denen şeyse, kasabanın marangozunun uydurduğu adam asmaca oyununun ciddiye alınmış hali.
Kendini öldürüp, intihar süsü vermeye calısan herkes, mutsuz ölmüştür. Katil bi kez daha bulunamamıştır.
Eğer elinde bir tane ceset varsa o katil değil, maktüldür.
Hiçbirsey yok olmaz. Ölür. Yıldızlar da buna dahildir.
Bazen emin oldugun seyleri baskalarına inandırmaya calısmak, butun derinde agır izler bırakır.
Asıl acıya o zaman saygı duyarsın.
Acı seni öldürmez... beter eder...
O yüzden acıdır ve 3 harftir.
İcine sıgmaz enerjini, bir zarfa doldurabilirsin artık.
Üzerinde ucak resmi olmayan her pul, bataklık bulamayan bir kurbaganın kurumus dilinde sonunu bekler.
Pervaneli ucaklarsa, köhne hangarlarda çürümeyi...
Kalbin deliktir artık, beynin de karıncalar ...